Een intrigerende cover: wie zijn al deze visjes? Waarom hebben ze zich verzameld rond dat papieren bootje? Een bootje dat licht lijkt te geven in de vissenmassa. Wat fluisteren al die vissenmonden? Waar kijken die lichtgevende vissenogen naar?
Het boek bevat geen tekst. De beelden kan je op verschillende manieren lezen:
Aan boord van een schip wordt een papieren bootje gevouwen. Dat wordt te water gelaten en vaart een halve wereld rond. Een indrukwekkende wereld van echte en gefantaseerde zeewezens. Wie is dat bootje? Wie zit er in dat bootje?  Wat gebeurt er boven water? Onder water?
Het dobberende bootje vormt de rode draad, de associaties en verhalen worden door de lezer zelf gemaakt. Of samen gemaakt, met veel of weinig taal.

Ik ontmoette Peter aan zijn signeertafel op de boekenbeurs. Hoeveel stiften hij nodig had om dit boek te maken kon hij niet zeggen. Veel. Heel veel. En tijd. Drie jaar tekenwerk.
Respect. Wat een ambacht!
Een boek om in te verdwalen. Om in rond te zwerven op je eigen tempo...
Ik ben benieuwd wat voor schoons hij de wereld nog gaat schenken.
Ik kreeg alvast een gepersonaliseerd zeevarken...

“Wonderfully strange and strangely wonderful” (Shaun Tan)